هنر معاصر حرفی در بین هنرها و هنرمندان ندارد
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۱۸۳۸۲
مدرس دانشگاه و عضو سابق انجمن نقاشان اصفهان گفت: قناعت، شخصیت، حقیقی بودن و تعریفی که در ایران از هنر می‌شناسیم در هنر معاصر دیده نمی‌شود و گویا این سبک بیشتر برای حرف زدن و تبلیغات است. در مجموع با هنر معاصری که در ایران شاهد آن هستیم موافق نیستم.
میلاد فیروزفر در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با نقد هنر معاصر در ایران اظهار کرد: این گرایش در وضعیت فعلی، بیشتر نامی بر سر زبان‌ها و سرپوشی بر عدم توانمندی برخی فعالان هنری در خلق آثار فاخر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گفته وی، ازآنجاکه بیشتر حامیان این رویکرد در کشور از توانایی خلق آثاری شاخص و بکر برخوردار نبوده‌اند، آن را فرصتی مناسب در جهت جلب‌توجه عمومی به‌سوی خود دیده به این فضا روی می‌آورند.
این هنرمند نقاش و مدرس دانشگاه تصریح کرد: یکی از مسائلی که در این رابطه وجود دارد این است که انگار قبل از پیدایش هنر معاصر، هنر چیزی کم داشته، درصورتی‌که می‌توان گفت از هنر معاصر به بعد، بسیار از غنای هنر کاسته شد.
وی ادامه داد: بیشتر آثاری که بانام هنر معاصر در ایران کار می‌شود آثاری ضعیف و خالی از کیفیت است که تنها به کمک شرح و توجیهات بسیار درنهایت بتواند ظاهری مقبول به خود گیرد؛ یعنی اینکه خود اثر حرفی نداشته و در توجیه و تفسیرش نفس می‌کشد.
فیروزفر بابیان اینکه یک اثر هنری باید خود به‌تنهایی گویا باشد، اظهار کرد: اثر هنری حقیقی به‌قدری غنی و کامل است که در نگاهی مخاطب را متحیر و شگفت‌زده کند.
هنر معاصر به دنبال شرح و تفسیروی تا کید کرد: این از هنر به‌دور است که عنصری بی‌کیفیت را به‌خاطر تفاسیر الحاقی اثری باکیفیت جلوه داده، قصد در جعل حقیقت هنر داشته باشند.
به گفته مدرس سابق هنرستان هنرهای زیبا، هنر معاصر در شمایل فعلی هویت ارزشمندی در خود نداشته، خود را در پوسته‌ای فلسفی تبلیغاتی پنهان کرده است، اما باید بدانیم که هنر حقیقی در ذات خود خالص، قدرتمند و درخشان است.
وی تأکید کرد: البته پیشکسوتان و نخستین هنرمندان این رویکرد متفاوت بازمان حال بوده، اشخاص خلاق و پیشرویی بوده‌اند.
فیروزفر بابیان اینکه هنر به زمان و مکان محدود نیست، اظهار کرد: هنوز پس از سال‌ها وقتی به آثار هنرمندان بزرگ و مطرح می‌نگریم عظمت، شکوه و زیبایی را باهمه وجود لمس می‌کنیم و می‌توان حقیقتاً لذت برد.
وی با طرح پرسش‌هایی پیرامون هنرمعاصر، ادامه داد: آیا در آثار هنرمندان معاصرکار عظمت، شکوه و فردیت دیده می‌شود؟ اثر هنرمند به‌تنهایی چه برای گفتن دارد؟ روایت معاصر باعث شده فعالان هنر استقلال شخصی و نگاه فردی‌شان را ازدست‌داده تابع تعریف و خواست رسانه‌ها از هنر بوده تا درنهایت دنیای درونی‌شان را به‌کلی به فراموشی بسپارند.
مدرس دانشگاه و عضو سابق هیئت‌مدیره انجمن نقاشان افزود: با نگاهی به گذشته می‌بینیم هنرمندان هم خودشان و هم آثارشان فردیت و شخصیت مستقلی دارند اما این روایت از هنر معاصر فقط به دنبال بها دادن و مطرح کردن آثاری جعلی به‌جای هنر حقیقی است.
وی تصریح کرد: فعالان این عرصه، به‌جای آنکه زحمت‌کشیده توانایی‌های خود را تقویت کنند، راهی برای سرپوش گذاشتن بر ضعف‌های خود یافته تا در پس آن به فعالیت‌هایشان ادامه دهند.
فیروزفر گفت: هنر انعکاس شفاف و خالص روح و ناخودآگاه آن هنرمند است. هنرمند ممکن است به شکل آکادمیک کارش را دنبال کرده تا تکنیک و مهارت‌هایی را بیاموزد یا به شکل کاملاً خودآموخته با مقوله هنر روبرو شود، اما نکته تعیین‌کننده کیفیت انعکاس و عبور ناخودآگاه، احساسات و خلوص درونی اوست که ملاک ارزش هنری است.
وی افزود: این برخورد از قناعت، شخصیت، حقیقی بودن و تعریف صادقانه‌ای که از هنرمندان پیشین ایران می‌شناسیم کاملاً به دور بوده، درمجموع با تعریف هنر معاصری که در ایران شاهد آن هستیم موافق نیستم.
راه فرارهای هنر معاصرعضو انجمن نقاشان اصفهان ادامه داد: این هنر راه فرارهای بسیاری باقی گذاشته که هر فردی که توانایی هنری و درکی از هنر و فضای شخصی در دوران معاصر نداشته بگوید هنرمند معاصرم؛ از این افراد که آثاری خالی از فردیت و هویت دارند باید پرسید این روایت از هنر معاصر چه چیزی به تاریخ هنر افزوده؟ آیا حرف ارزشمندی داشته یا سعی بر به حاشیه کشاندن هنر گذشتگان دارد؟
وی افزود: این را هم باید گفت که در پوشش نام هنر معاصر کارهای بی‌کیفیت موجه می‌شوند و سو استفاده از هنر در این برخورد بیشتر به چشم می‌خورد تا جایی که به افرادی ناتوان و فرصت‌طلب در هنر فرصت ظهور و بروز داده است.
فیروزفر با اشاره بااینکه در آمریکا، اروپا و کانادا اوضاع هنر معاصر بهتر است گفت: هنرمندان در فضای سالم و نظام‌مندتری بروز کرده و نگاه شفاف‌تری به این مسائل دارند، او اظهار کرد: همه‌چیز در ایران باهم مخلوط شده، تقلیدی و تقلیلی‌ترین شکل را پیداکرده و هنرمعاصر نماد این تقلیل است.
وی تأکید کرد: هنر روح و جاودانگی است و معاصر و غیر معاصر ندارد اما امروز باهنر روبه‌رو نیستیم بلکه با الفاظ و سخنوری‌هایی مواجهیم که می‌خواهند چیزی را به‌جای هنر بنشانند.
این هنرمند نقاش اضافه کرد: امروزه می‌بینیم فعال هنر معاصر شروع به حرف زدن درباره آثارش می‌کند درحالی‌که خیلی از هنرمندان بزرگ این مملکت حتی حرف هم نمی‌زدند و با آفرینششان همه را مسحور هنر خود می‌کردند، اگر منظور از هنر معاصر هنرمندان این صدسال اخیر باشید بی‌شمار بزرگانی قابل‌ستایش از حاج مصورالملکی تا کیارستمی داریم و بازهم می‌توانیم نام ببریم.
وی یادآور شد: درگذشته باهنرمندانی روبه‌رو بودیم که حتی آثارشان را امضا هم نمی‌کردند و تواضع، بخش مهمی از شخصیت آنها بود اما امروز هنر معاصر به‌نوعی به دنبال ظاهرسازی است.
کد خبر 610549منبع: ایمنا
کلیدواژه: هنر معاصر ایران هنرمندان اثر هنری هنرهای تجسمی هنرهای زیبا هنر نقاشی عباس کیارستمی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق هنر معاصر هنر معاصر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۱۸۳۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ورود ترجمه «آن روی دیگران» به کتابفروشی‌ها
به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «آن روی دیگران» نوشته کئوتر ادیمی به تازگی با ترجمه آذر نورانی توسط نشر نیستان منتشر و روانه بازار نشر شده است. این کتاب روایتی از الجزایر معاصر است که بحران‌های اجتماعی و فرهنگی بسیاری را از سر گذرانده است.
کوثر عظیمی (کئوتر ادیمی) نویسنده معاصر الجزایری‌الاصل، در اولین داستانش از زندگی خانواده‌ای صحبت می‌کند که انگار فقط در سختی‌ها و تلخی‌های روزمرگی‌هایشان با هم شریک‌اند. در داستان پیش رو، هر شخصیت فرصت دارد بخشی از دغدغه‌هایش را برای خواننده بازگو و او را با خلوت خود همراه کند. تلاقی رخدادها و چندصدایی روایت‌ها از جذابیت‌های اصلی این رمان است.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
«… بابا ما را ول نکرده است. قرار است برگردد. برمی‌گردد. مامان می‌داند. برای همین جلوی پنجره منتظر می‌نشیند و دستش را در موهایم می‌کند. او برمی‌گردد و من دیگر موهای سفید نخواهم داشت. موهای سفید نبود باباست. آنها روزهای بدون بابا هستند. همین‌که برگردد، موهای سفید هم می‌روند.»
این‌کتاب با ۷۲ صفحه و قیمت ۸۵ هزار تومان عرضه شده است.
کد خبر 6090717
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است